Poszliśmy razem do kina

zdjęcie z podsumowania projektu "Chodźmy razem do kina" Kino Raba funkcjonowało do roku 1989, a w czasach swojej świetności było centrum kulturalnym Dobczyc.

Pytając o kino mieszkańców, którzy pamiętają jeszcze ten czas, zobaczyć można uśmiech i rozmarzenie na ich twarzach. Chętnie opowiadają o swoich wspomnieniach związanych z kinem, jakie filmy i przedstawienia oglądali, w jakich wydarzeniach brali udział.

Tych wspomnień postanowiły wysłuchać, a następnie je spisać, dwie mieszkanki naszej gminy, pasjonatki filmu – Krystyna Zając i Justyna Szawara, które wspólnie wzięły udział w programie „Seniorzy w akcji”, którego założeniem była m.in. współpraca międzypokoleniowa.

Panie, mimo sporej różnicy wieku, bardzo szybko znalazły wspólny język, czego efektem był projekt „Chodźmy razem do kina”. Głównym tłem projektu była sztuka filmowa, a najważniejszym założeniem współpraca ludzi w różnym wieku, których łączy pasja.

W ramach projektu odbyło się kilkanaście spotkań. Były to m.in. wyjazdy do kina i teatru oraz spotkania warsztatowe ze sztuki operatorskiej z Alicją Garncarz i aktorskie z Błażejem Peszkiem. Efektem końcowym spotkań jest film nakręcony przez uczestników projektu, w którym wcielili się również w role aktorów oraz publikacja „Chodźmy razem do kina…RABA”, która zawiera historyczne opracowanie dotyczące dobczyckiego kina oraz niepowtarzalne wspomnienia osób go tworzących i uczęszczających na spektakle i seanse.

We wtorkowe popołudnie mieliśmy okazję uczestniczyć w spotkaniu podsumowującym projekt, o którym pięknie opowiadała jedna z koordynatorek, pani Krystyna Zając. Najmłodszy uczestnik projektu miał 14 lat, a najstarszy dobiega osiemdziesiątki i wszyscy świetnie się dogadywali – podkreślała. Słowa te potwierdziła emisja filmu, który w ciekawy i zabawny sposób pokazuje piękno dobczyckiej ziemi.

Najtrafniejszym podsumowaniem projektu były słowa jednej z uczestniczek wczorajszego spotkania, która nie brała udziału w projekcie – serdecznie państwu gratuluję i będąc tu dziś bardzo państwu zazdroszczę i jednocześnie żałuję, że nie wzięłam udziału w tym projekcie, do kolejnego na pewno się zgłoszę.